Hodowla koni fiordzkich
Koń fiordzki, fiording, fiord (ang. Norwegian Fjord Horse, znany w Norwegii jako fjording lub fjordhest) - rasa kuca pochodząca z Norwegii.
Konie fiordzkie mają spokojny temperament. Są bardzo spokojne nawet jako źrebięta. Są wspaniałymi końmi dla dzieci ze względu na swoje usposobienie.
Rasa fiording jest rasą prymitywną, to znaczy zbliżoną do konia pierwotnego (przypomina go dzisiaj koń Przewalskiego). Fiordingi były używane jeszcze przez wikingów i to one najprawdopodobniej dały początek rasie kuca islandzkiego. Za ich czasów służyły jako konie bojowe oraz były wykorzystywane do ciągnięcia pługa. Od tego czasu rasa ta jest używana na roli, w hipoterapii oraz jucznie.
Hipoterapię z wykorzystaniem koni rasy fiordzkiej stanowi jeden z ważnych segmentów rehabilitacji leczniczej. Służy poprawie funkcjonowania człowieka w sferach fizycznej, emocjonalnej, poznawczej i społecznej.
Zauważalne efekty hipoterapii to: zmniejszenie zaburzeń równowagi i poprawa reakcji obronnych organizmu, zwiększenie możliwości lokomocyjnych i zapewnienie osobom korzystającym z tej formy terapii kontaktu ze zwierzęciem oraz z przyrodą, stymulacja rozwoju psychoruchowego, w tym poprawa koordynacji wzrokowo-ruchowej, orientacji przestrzennej oraz rozeznania w schemacie własnego ciała, zwiększenie możliwości koncentracji uwagi i utrzymania zorganizowanej aktywności, zwiększenie motywacji do wykonywania ćwiczeń, rozwijanie samodzielności, zwiększenie poczucia własnej wartości, relaksacja i osłabienie reakcji nerwicowych, normalizacja napięcia mięśniowego, torowanie prawidłowego wzorca chodu, stymulacja czucia głębokiego i powierzchniowego.
W hipoterapii dają się wyróżnić następujące typy wzajemnie przenikających się działań:
- fizjoterapia na koniu: przywracanie sprawności fizycznej poprzez odpowiednio dobraną gimnastykę leczniczą, wykonywaną na koniu poruszającym się stępem;
- psychopedagogiczna jazda konna: zespół działań podejmowanych w celu usprawnienia intelektualnego, poznawczego, emocjonalnego i fizycznego. Podczas jazdy konnej i czynności z nią związanych stosowane są działania edukacyjne, pedagogiczne, elementy psychoterapii, terapii zajęciowej i logopedii;
- terapia kontaktem z koniem: wykorzystanie konia do celów leczniczych. Zbliżenie pacjenta i konia daje efekt terapeutyczny. Pacjent, dzięki relacjom nawiązanym ze zwierzęciem, poprawia swoją komunikację ze światem zewnętrznym;
- jazda konna dla osób niepełnosprawnych (sport i rekreacja): nie stanowi części hipoterapii, ale jest z nią ściśle związana i ma aspekt terapeutyczny. Umożliwia aktywność sportową osobom niepełnosprawnym, wyrabia u nich nawyk i potrzebę aktywnego spędzania wolnego czasu w kontakcie ze zwierzęciem i z przyrodą.
Kontakt w zakresie hipoterapii oraz jazdy konnej:
Instytut Naukowo-Badawczy - Księdza Sebastiana Kneippa, Zespół Rehabilitacyjno – Wypoczynkowy Sebastianeum Silesiacum
w Kamieniu Śląskim, ul. Parkowa 1B. Tel. 77 467 11 04
