Kościół pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny
Gotycki, murowany z cegły kościół wybudowano prawdopodobnie pod koniec XIV lub na początku XV w. Wzniesiony został na fundamencie z kamienia polnego i oparty na planie prostokąta z przylegającą od zachodu wieżą na planie kwadratu. Pierwotnie obiekt posiadał przykryty dwuspadowym dachem dwuprzęsłowy korpus, którego wschodni szczyt wieńczyło sześć blend. Natomiast wieża nakryta była zdwojonym dachem namiotowym. W późniejszym okresie dostawiono do szczytu poligonalną apsydę, którą wraz z upływem czasu rozebrano, a tworząc w jej miejsce dwa otwory okienne. Chełm średniowiecznej wieży aż do chwili obecnej wieńczy metalowa chorągiew z oznaczeniem roku 1618 (data ta może łączyć się z odbudową kościoła po pożarze, który przypuszczalnie miał miejsce w 1610 r.). Nie jest pewnym, choć wysoce prawdopodobnym, iż w XVII lub XVIII w. do południowej ściany kościoła dostawiono szkieletową zakrystię i kaplicę, a także zmniejszono rozmiar i kształt otworów okiennych w ścianie północnej. W drugiej połowie XIX w., wraz z rozwojem wsi, rozbudowano kościół poddając go jednocześnie otynkowaniu. Wówczas to powiększono korpus o jedno przęsło w kierunku wschodnim, a także zamieniono szkieletowe przybudówki na murowane. Nowemu wschodniemu szczytowi nadano formę zbliżoną do pierwotnej i dodatkowo odtworzono apsydę nadając jej kształt nawiązujący do poprzedniego. Z opisywaną rozbudową wiąże się również wprowadzenie do wnętrza stropu belkowo-wsuwkowego oraz dwóch niezależnych empor. Do początku XX w. w wieży kościelnej znajdowały się dwa dzwony wykonane przez znane pomorskie warsztaty ludwisarskie. Pierwszy z nich, pochodzący z pracowni Johanna Meyera z Kołobrzegu, nosił inskrypcję: „Dzięki łasce Bożej odlał mnie Johann Meyer w Kołobrzegu i Słupsku 1764”. Drugi dzwon natomiast powstał w pracowni Szczecinieckiej J. M. Meyera i posiadał epigraf: „Odlał mnie J. M. Meyer w Szczecinku roku 1788”. W 1923 r. zdemontowano dotychczasowe dzwony, a w ich miejscu zawisły dwa nowe ufundowane przez mieszkańców wsi. Dzwon z 1788 r. w późniejszym okresie trafił do Wolfenbüttel w Niemczech.
